Rond half 7 werd ik weer wakker van de wc deur die iedere keer kraakte bij het opendoen. Dat is dan weer een nadeel van meteen naast de toiletruimte te zitten. Even later zelf ook maar mijn bed uitgegaan omdat ik naar de wc moest. Maar ga ik dan gewoon in mijn nachthemd? Hmm, misschien toch een beetje raar. Dus maar één van de badjassen aangedaan die in de kamer hingen.
Toen ik terugkwam werd de rest ook wakker. Niet zo gek, want de zware kamerdeur maakte nogal wat herrie bij het opendoen.
We hebben ons op ons gemak aangekleed, alle spullen weer ingepakt en alles naar beneden gesjouwd (de lift vonden we te ver lopen). Terwijl Maurice de auto ging halen heb ik uitgecheckt.
We hebben alles weer in de auto gezet en Maurice heeft de auto weer geparkeerd. Hierna zijn Caro en Maurice ijs halen voor in de koelbox, terwijl Olaf en ik naar het visitorcenter liepen om de tijden van de uitbarstingen van de diverse geisers te bekijken.
We zijn naar de Old Faithful Lodge gelopen om daar te ontbijten. Net voor de ingang zag ik Knabbel lopen. Of was het toch Babbel?
We hebben cinnamon rolls en koffie gehaald bij de bakery. Ook hebben we even rondgekeken in het winkeltje waar ik een speciale magneet gekocht heb vanwege het 150 jarig bestaan van Yellowstone National Park.
Om 9.37 zou Old Faithful weer uitbarsten en om ongeveer 10.00 uur Daisy Geyser, een stuk verderop in het Upper Geyser Basin.
We zijn vanaf de lodge het wandelpad opgelopen en hebben vanaf daar de uitbarsting van Old Faithful bekeken.
Daarna zijn we doorgelopen, langs allerlei hot springs, fumaroles en geisers, groot en klein.
De Daisy uitbarsting hebben we vanaf een afstand kunnen bekijken, hij begon even voor 10.00 uur.
Indrukwekkend vond ik Grotto Geyser. Het borrelen, bruisde en stoomde als een gek.
We hebben hier uiteindelijk een wandeling gemaakt van 4 km. In het begin was het nog best fris, maar het werd alweer snel erg warm en je loopt het hele pad vol in de zon.
We waren blij om bij de auto te zijn en een koud drankje te kunnen pakken!
Na nog een korte plaspauze zijn we in de auto gestapt op weg naar onze volgende stop:
Midway Geyser Basin. Dit gebied staat voornamelijk bekend om Grand Prismatic Spring, een grote warmwaterbron (3e grootste van de wereld) met heel helder blauw water en aan de randen oranje kleuren veroorzaakt door bacteriën.
Maar er zijn echter nog meer bronnen en geisers.
Allereerst kom je langs de Excelsior Geyser. Een bron met heel lichtblauw water. Ruim 100 jaar geleden was dit een enorm krachtige geiser, maar waarschijnlijk was de laatste uitbarsting zo krachtig dat de ondergrondse structuur veranderde en daardoor is de geiser nu inactief.
Wel borrelde het water flink en kwam er enorm warme en enorm stinkende stoom vanaf.
Als je de houten boardwalk vervolgt kom je bij Grand Prismatic Spring uit. Helaas kun je zo, vanaf de grond, niet de schoonheid van deze bron zien.
Verder het rondje afmakend over de boardwalk kwamen we nog twee hele mooie pools tegen, namelijk Opal Pool:
En Turquoise pool:
Allemaal mooi om te zien natuurlijk, maar wij wilden graag Grand Prismatic Spring vanaf een hoger punt zien!
Dus we zijn naar de parkeerplaats voor de Fairy Falls trail gereden. Halverwege deze trail loopt er een andere trail naar boven, naar de Grand Prismatic Overlook. De totale wandeling, dus heen en weer terug is 2 km.
Het was er erg druk, maar we hadden mazzel: vlak naast de start van de trail ging net een auto weg.
We begonnen net aan de trail toen we op de heuvel naast ons een bizon zagen staan. Dus maar even afstand gehouden.
In plaats dat de bizon de heuvel op liep, liep hij het wandelpad op! Op zijn dooie gemakje liep hij voor ons uit, af en toe met zijn kop een dennenboompje neerbeukend.
We moesten er achter blijven, inhalen is te gevaarlijk en met een grote boog er omheen kon ook niet want naast het pad was het vulkanisch gebied; een dunne laag aarde waar je snel doorheen kunt zakken met daaronder kokend heet water.
De mensen die ons tegemoet kwamen schrokken zich kapot en verscholen zich achter bomen en struiken.
Een paar keer liep de Bison naar zo iemand toe en we schrokken ons iedere keer kapot. Eén vrouw was zo angstig dat ze snel voorlangs de Bizon naar haar man liep die aan de andere kant van het pad stond. Wij dachten allemaal dat de Bizon zou aanvallen en dat we voor onze ogen deze vrouw zouden zien sterven. Maar gelukkig was de bizon in een goede bui en liet hij de vrouw met rust.
Ik stond te trillen op mijn benen. Moet je nagaan hoe die vrouw zich gevoeld moet hebben!
Uiteindelijk ging de Bizon van het pad af en zijn we er snel voorbij gelopen.
Het uitzicht boven was de wandeling zéker waard. Wow, wat is Grand Prismatic Spring mooi vanaf boven! En helemaal gaaf voor de foto was dat de Bizon nét voorbij de spring liep!
Na het maken van een aantal foto's zijn we begonnen aan de terugweg. Die ging een stuk sneller, zonder een bizon op het pad.
We hadden het allemaal erg warm, het was inmiddels ook alweer 30 graden Celsius dus de airco van de auto was erg welkom.
Op de stappenteller zag ik dat we inmiddels ook al meer dan 12.000 stappen hadden gezet! En we waren nog niet uitgelopen.
Want we hadden nog één stop in Yellowstone te maken, bij het Lower Geyser Basin. Ook hier liepen we weer langs schitterende blauwe bronnen, langs pruttelende mud pots en langs stomende geisers.
Van één geiser kwam zoveel stoom af, dat je door een hele warme stoomwolk liep. Pffff, geen pretje, want het stinkt ook enorm!
Na het rondje gelopen te hebben zijn we weer in de auto gestapt en zijn we Yellowstone uitgereden.
Wat een mooie tijd hebben we hier gehad! Wat een schitterend en bijzonder park is het!
Eigenlijk zouden we nóg een hele dag in Yellowstone geweest zijn, maar vanwege de overstromingen van bijna 2 maanden hebben we onze plannen moeten omgooien. We hadden 2 overnachtingen in Gardiner geboekt, maar die weg is nog steeds afgesloten. Dus dan nu over op plan B.
We zijn gestopt in het plaatsje West Yellowstone. Op verzoek van Caro bij de Mac, zodat ze eindelijk weer WiFi had!
De weg die we reden, US-287, was erg mooi, met mooie bergen, langs een schitterend groot meer en langs héle mooie huizen.
Ook kwamen we langs Earthquake Lake. Dit meer bestond tot 17 augustus 1959 niet. Op die datum vond er een zware aardbeving plaats die een grote aardverschuiving veroorzaakte. Dit blokkeerde de Madison River, waardoor al het water in de canyon stroomde. Al snel vormde zich een meer van 50 meter diep.
Dat meer is nooit meer verdwenen en heet dus Earthquake Lake. In het hele meer zie je boomtoppen uit het water steken.
In de buurt komend van ons onderkomen van vannacht zagen we een flinke rookpluim voor ons, waarschijnlijk één van de vele bosbranden die er momenteel woeden.
We verblijven vannacht in een cabin van de Blue Moon Saloon in Cameron. Een dorp dat bestaat uit de saloon, tevens winkeltje en een postkantoor!
Bij aankomst was alles dicht en op de deur hing een briefje met de mededeling dat we moesten bellen om in te checken. Maar laten wij nu niet kunnen bellen in Amerika!
Gelukkig had de eigenaar ons aan zien komen en deed open voor ons.
De eigenaren zijn een erg aardig ouder echtpaar waarmee ik bij het inchecken een tijdje heb staan kletsen.
We kregen cabin 3, een cabin met een keukentje, airco en WiFi.
We hebben de spullen uitgeladen, even uitgerust en toen zijn we naar Ennis toe gereden voor het eten. Het restaurant van de Saloon is niet open op zondag.
We hebben gegeten bij de 'The Sportsman Lodge'. Ze houden hier erg van pittig eten Maurice had chilisoep die zelfs hij pittig vond!
Na het eten terug naar de cabin waar de één leest, de ander een film kijkt op zijn Ipad en ik mijn blog schrijf.
Helaas is de WiFi niet supersterk, dus ik weet niet of het me lukt hem online te zetten.
Nou ja, anders komt dat morgen wel.
Hoe blauw kan water zijn hé. Dat vonden wij ook zo bijzonder. En die ontmoeting met die bizon. Brrr... maar uiteindelijk als je je rustig houdt, die beesten zijn het ook allemaal gewend, gelukkig. Al moet je idd niet treffen dat ie een boze bui heeft. Was weer leuk en herkenbaar om te lezen. Cameron zijn we niet geweest, dus dat worden nieuwe verhalen... leuk. Inspiratie voor een volgende keer!
BeantwoordenVerwijderen