Helaas werd ik weer wakker met keelpijn en ik klink als een zware shag-roker! Ik zal toch niet echt ziek gaan worden?
We hebben rustig aan gedaan, we hadden niet veel haast vandaag. Het enige dat vandaag op de planning stond was shoppen, bij de Premium Outlets in Tulalip.
We hebben ons ontbijt weer laten bezorgen en hebben al etend alle spullen weer ingepakt. Caro heeft een nieuwe verslaving opgedaan: Rice Crispies repen.
Na het uitchecken eerst op zoek naar een Tim Hortons voor een koffie. En waar we normaal struikelen over deze zaak moeten we nu echt goed zoeken!
Maar uiteindelijk toch gevonden én Caro kon hier eindelijk de re-usable cup voor koude dranken kopen. Dus zij ook helemaal blij.
Na een klein uurtje waren we bij de grens naar Amerika. Het was totaal niet druk, we hadden 3 auto's voor ons.
Omdat we 22 juli bij aankomst in Seattle geen stempel in ons paspoort hadden gekregen en de douane-beambte in zijn hokje niet in het systeem kon kijken kregen we een oranje papiertje mee en moesten we ons binnen melden.
We kregen binnen de gebruikelijke vragen en de douane-beambte legde uit dat de overheid meer wil digitaliseren en dat er daarom geen stempels meer werden gezet. Maar dat dat voor hun lastiger is. Nu moeten ze alles opzoeken in de computer terwijl ze voorheen gewoon naar de stempel in het paspoort konden kijken wanneer iemand het land in was gekomen en hoe lang iemand mocht blijven.
Hij zette een stempel op het oranje formuliertje en dat kregen we weer mee. We konden weer in de auto stappen en bij de toegang naar de highway moesten we het oranje papiertje afgeven aan de persoon die daar in een hokje zat.
En we waren weer in Amerika! Mét onze bananen, daar kwamen we later achter dat we die nog bij ons hadden én niet aangegeven hadden. Oeps!!
Vervolgens moesten we nog een uur rijden tot aan de Seattle Premium Outlets (wat op zo'n 50 km van Seattle ligt).
We hebben heerlijk gewinkeld en zijn goed geslaagd bij Levi's, GAP, Aeropostale en Maidenform. Met volle tassen gingen we terug naar de auto.
Het hotel was nog zo'n 10 minuten rijden.
Na het inchecken is Olaf meteen gaan zwemmen en ben ik de was gaan doen. Helaas gingen we het nét niet redden tot het einde van de vakantie.
Maurice en Caro hebben lekker gerelaxt op de kamer.
Na een uur was de was gedraaid en ook gedroogd. Terwijl ik de was uit de droger haalde is Maurice Olaf uit het zwembad gaan halen.
Olaf heeft zich weer aangekleed en toen ik weer boven kwam met het wasgoed konden we meteen weg om te gaan eten.
We besloten naar Olive Garden te gaan, in de herkansing, nadat we de vorige keer in Bend te weinig trek hadden om te genieten van het eten.
Dit keer wel goed gegeten. Ook al begin ik mij steeds beroerder te voelen, een grieperig gevoel.
Na het eten daarom nog snel naar de Walgreens gereden voor een doos Dayquil/Nyquil.
Hopelijk voel ik me na een nacht goed slapen met een Nyquil-pil, morgenochtend weer beter.
Ohhh wat naar... hopelijk blijft het bij dit ziek zijn en helpt de nyquil en ben je morgen weer wat opgeknapt
BeantwoordenVerwijderen